Chronic fatigue syndrome
توضیح کلی
نشانگان خستگی مزمن مشخصه نشانگان خستگی مزمن در وحله اول، خستگی زیاد است. علایم معمولاً به طرز ناگهانی آغاز شده و تا حداقل 6 ماه، مرتباً ظاهر شده و برطرف می‌شوند. مشخص نیست که این نشانگان معرف یک اختلال است یا تعداد بیشتری از اختلالات را در بر می‌گیرد. تشخیص ...........................
Chronic fatigue syndrome
توضیح کلی
نشانگان خستگی مزمن مشخصه نشانگان خستگی مزمن در وحله اول، خستگی زیاد است. علایم معمولاً به طرز ناگهانی آغاز شده و تا حداقل 6 ماه، مرتباً ظاهر شده و برطرف می‌شوند. مشخص نیست که این نشانگان معرف یک اختلال است یا تعداد بیشتری از اختلالات را در بر می‌گیرد. تشخیص این نشانگان معمولاً مشکل است زیرا آزمایش خاص یا مجموعه علایم تعریف شده‌ای برای آن وجود ندارد.
هم‌اکنون معیارهای اصلی مورد استفاده در تشخیص بیماری عبارتند از: تداوم بروز دوره‌های خستگی که با استراحت در رختخواب بر طرف نمی‌شوند و شدت آنها به حدی است که متوسط فعالیت روزانه را دست کم 50% تا حداقل 6 ماه کاهش می‌دهند؛ رد کردن سایر بیماری‌های مزمن، از جمله سابقه وجود بیماری روانی. علایم دیگر نیز به تشخیص کمک می‌کنند.
علایم شایع
خستگی
تب خفیف
فارنژیت (التهاب گلو)
دردناک شدن گره‌های لنفاوی
گلودرد
ضعف عمومی عضلات
دردهای عضلانی
سردرد
اختلالات خواب (پرخوابی یا بی‌خوابی)
درد مفاصل
شکایات عصبی ـ روانی (ترس از نور، فراموشی، تحریک‌پذیری، منگی، مشکل در تمرکز، افسردگی، تغییرات بینایی)
علل
ناشناخته است. امکان دارد اختلالات ایمنی دخالت داشته باشند. اکثر محققان فکر می‌کنند که عامل این بیماری یک میکرب است، اما شواهدی برای اثبات این فرضیه وجود ندارد.
عوامل افزایش دهنده خطر
ناشناخته هستند.
پیشگیری
روش مشخصی برای آن وجود ندارد.
عواقب مورد انتظار
عموماً به آهستگی در عرض ماه‌ها یا سال‌ها بهبود می‌یابد.
عوارض احتمالی
عارضه‌ای مختص این بیماری وجود ندارد. علایم معمولاً در 6 ماه اول شدیدتر هستند.
درمان
اصول کلی
چهار نکته مهم است: 1 ـ تأیید تشخیص و آموزش درباره بیماری 2 ـ انجام اقدامات درمانی عمومی 3 ـ درمان علایم اختصاصی 4 ـ درمان‌های تجربی
سعی کنید مشغولیات زندگی خود را حفظ کنید و گوشه‌گیری نکنید.
با اعضای خانواده و دوستان خود صبور باشید تا آنها نیز مشکل شما را متوجه شوند و قبول کنند.
داروها
داروهای برحسب وضعیت هر فرد تجویز می‌شوند. از جمله داروهای مورد استفاده عبارتند از: داروهای ضد درد، تزریقات موضعی، داروهای ضد افسردگی، و غیره.
فعالیت
اگر خسته هستید، استراحت کنید.
ورزش مهم است. یک برنامه تدریجی را آغاز کنید که در ابتدا امکان دارد تنها 5-3 دقیقه ورزش روزانه باشد. فعالیت ورزشی را هر 3-2 هفته به میزان 20% افزایش دهید. انتظار نداشته باشید که همه چیز خوب پیش رود، بنابراین دلسرد نشوید و کار را ادامه دهید.
رژیم غذایی
سعی کنید تغذیه مناسبی داشته باشید، حتی اگر اشتها ندارید. رژیم غذایی بهتر است کم چرب و پرفیبر باشد. مکمل‌های ویتامینی نیز مصرف کنید.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم نشانگان خستگی مزمن را دارید.
اگر علایم پس از شروع درمان بدتر شوند.
اگر دچار علایم جدید وغیرقابل کترل شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانی به همراه داشته باشند.
پزشکی - دانستنی های پزشکی - نشانگان خستگی مزمن
بیماری‌های نقص ایمنی