Spondylitis Ankylosing
توضیح کلی
اسپوندیلیت آنکیلوزان عبارت است از یک بیماری مفصلی پیشرونده و مزمن همراه با التهاب و سفتی. با حالت «خم شدن به جلو» ناشی از سفتی ستون فقرات و ساختارهای حمایت کننده آن مشخص می‌گردد. ناحیه ساکروایلیاک مفاصل لگن، مهره‌ای کمری، سینه‌ای و گردنی را درگیر می‌کند. در داخل خانواده‌ها، مردان و زنان به یک اندازه مبتلا می‌شوند. در جمعیت عمومی مردان 5-4 برابر زنان مبتلا می‌گردند و شروع بیماری معمولاً در اواخر دهه دوم یا اوایل دهه سوم زندگی است.
علایم شایع
مراحل ابتدایی:
در دوره‌های راجعه کمردرد، درد می‌تواند در طول عصب سیاتیک نیز ایجاد گردد.
سفتی که در صبح‌ها بدتر است.
مراحل بعدی:
بدتر شدن پیشرونده علایم. درد غالباً از قسمت تحتانی پشت به قسمت میانی پشت یا بالاتر از آن در گردن گسترش می‌یابد. مفاصل اندام‌های فوقانی و تحتانی پاها و دست‌ها ممکن است درگیر شوند.
کم‌خونی
سفتی عضلات
خستگی؛ کاهش وزن
التهاب عنبیه (در تقریباً 25% از بیماران).
علل
ناشناخته ولی ممکن است ناشی از تغییرات ژنتیک یا اختلالات خودایمنی باشد.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
سابقه خانوادگی اسپوندیلیت آنکیلوزان.
پیشگیری
پیشگیری خاصی ندارد.
عواقب مورد انتظار
در حال حاضر این بیماری غیرقابل علاج تلقی می‌گردد. علایم به طور پیش‌بینی نشده‌ای پیشرفت می‌کنند و حملات خفیف تا متوسط و دوره‌هایی از فروکش کردن کامل بیماری وجود دارد. با درمان می‌توان علایم را تسکین و کاهش داد و بیشتر بیماران می‌توانند زندگی طبیعی را پیش بگیرند. گاهی بیماری شدید است و به خاطر بدشکلی‌های ایجاد شده، ناتوان کننده می‌گردد.
عوارض احتمالی
نارسایی احتقانی قلب
التهاب چشم که به ندرت منجر به کوری می‌گردد.
آمیلوئیدوز
بیماری دریچه قلب
بیماری گوارشی
بیماری ریوی
تحت فشار قرار گرفتن عصب که باعث کرختی اندام‌ها می‌گردد.
ناتوانی و بی‌حرکتی دایمی
درمان
اصول کلی
آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بررسی‌های آزمایشگاهی خون و رادیوگرافی ستون فقرات باشند.
اهداف درمان عبارتند از کاهش بدشکلی بیشتر، آسوده‌سازی بیمار و تسکین سایر علایم
درمان شامل فعالیت‌های ورزشی برای روش‌های تنفس، حفظ وضعیت مناسب و به کار گرفتن گروه‌های عضلانی (در خلاف جهت بدشکلی احتمالی) است. رعایت درمان توسط بیمار، مهم است.
ممکن است مشاوره فیزیولوژیک توصیه گردد.
روی پشت خود بر روی یک تشک محکم بخوابید. سعی کنید از بالش استفاده نکنید یا اینکه از یک بالش کوچک استفاده کنید.
قبل از فعالیت بدنی برای تسکین درد، از دوش آب داغ یا کمپرس‌های گرم استفاده کنید.
جراحی برای جایگزینی لگن آسیب دیده یا قرار دادن پیوندهای استخوانی در ستون فقرات (تنها در مراحل پیشرفته).
پرتودرمانی به ستون فقرات (تنها در صورت شکست سایر روش‌های درمانی).
سیگار نکشید.
داروها
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی به کاهش ناراحتی کمک می‌کنند.
سولفاسالازین، ویتامین D و داروهای سرکوبگر ایمنی، گزینه‌های بالقوه هستند.
مسکن‌های قوی‌تر و شل‌کننده‌های عضلانی ممکن است برای دوره‌های زمانی کوتاه تجویز گردند.
فعالیت
تا حد توان خود، فعالیت کنید.
برای حفظ وضعیت قرارگیری مناسب و برای این که تا حد امکان راست بایستید، ورزش کنید.
در صورت امکان به طور منظم شنا کنید، شناور شدن در آب به شما اجازه خواهد داد که راست راه بروید و نواحی دردناک راحت‌تر خواهند بود.
از فعالیتی که بر پشت شما فشار وارد کند و از ورزش‌های تماسی که احتمال خطر بالای آسیب به ستون فقرات دارند) اجتناب کنید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا فرزندتان علایم اسپوندیلیت آنکیلوزان را داشته باشید.
اگر در طول درمان موارد زیر پیش بیایند: ـ تب، ممکن است نشانگر عود یک مرحله حاد باشد. ـ افزایش درد و ناتوانی علی‌رغم اقدامات مذکور
پزشکی - دانستنی های پزشکی - اسپوندیلیت آنکیلوزان ( بیماری ماری ـ استرامپل )
بیماری انسداد ریوی مزمن